|
|
| |
Andrzej Pochodaj "Kurs na Morze Północne i północno-wschodni Atlantyk. Poradnik dla żeglarzy"
wydawnictwo Alma-Press, I wydanie - luty 2007 (wznowienie 2014), stron 250, format 17x24 cm, oprawa twarda, foliowana, ISBN 978-83-7020-346-7.
Przeczytaj recenzję "H2O" 3 (2007) >>>
Przeczytaj recenzję "Żagle" 4 (2008) >>>
Przeczytaj recenzję w "Tawernie skipperów" >>>
Nakład wyprzedany.
Niniejsza książka stanowi jedynie materiał pomocniczy oraz zachętę do planowania dłuższych rejsów po Morzu Północnym i europejskich wodach północno-wschodniego Atlantyku. Nie zastępuje jednak locji oraz przewodników żeglarskich. Powstała na podstawie publikacji żeglarskich, a wśród nich przede wszystkim World Cruising Routes Jimmi’ego Cornella, Passage Planing Guide przygotowanego przez brytyjską Royal Cruising Club Pilotage Foundation oraz Reeds Nautical Almanac. Informacje w nich zawarte zostały na nowo opracowane oraz zweryfikowane w oparciu między innymi o amerykańskie wydawnictwa, takie jak: Sailing Directions (No.141 Scotland, No.142 Ireland and the West Coast of England, No.143 West Coast of Europe and Northwest Africa, No.181 Greenland and Iceland, No.182 North and West Coasts of Norway, No.191 English Channel, No.192 North Sea, No.193 Skagerrak-Kattegat), Sailing Directions Planning Guides (No.140 North Atlantic, Baltic Sea, North Sea, and the Mediterranean Sea oraz No.180 Arctic Ocean), No.106 Atlas of Pilot Charts North Atlantic, No.151 Distances between ports oraz elektroniczne pomoce: The Guide to Port Entry oraz World Ports Guide. Każdą z tras oraz punkty drogi (wpt) sprawdzono na ECDIS-ach C–map, Max Sea i Tsunamis.
Na pierwszą część książki składa się kilka rozdziałów, w których znaleźć można informacje ogólne przydatne na etapie planowania rejsu. Pierwszy rozdział zawiera charakterystykę niezbędnego planowania podróży zgodnego z dobrą praktyką morską. Nie podaje jednak gotowych recept i nie przedstawia jakiejś nowej czy starej “filozofii” planowania podróży morskiej. Należy go raczej traktować bardziej jako check-listę problemów i czynności, które powinno się uwzględnić na etapie planowania żeglarskiej wyprawy. Następny rozdział jest swoistą bibliografią przewodników żeglarskich oraz locji na omawiane akweny wraz z ich krótką charakterystyką. Polscy żeglarze na ogół słabo znają zagraniczne wydawnictwa jachtowe, a wśród starszych kolegów pokutuje wciąż przywiązanie do profesjonalnych publikacji British Admiralty. Nie wydaje się to słuszne, gdyż wydawnictwa admiralicji przygotowywane są przede wszystkim pod kątem dużych statków handlowych i nie znajdzie się w nich wielu informacji cennych dla skiperów małych jednostek. Natomiast jest tam cała masa bezużytecznych dla żeglarzy danych, których natłok niejednokrotnie odstręcza od korzystania z tych pozycji. W kolejnym rozdziale przedstawiono w skrócie podstawowe informacje dotyczące wymagań formalnych w poszczególnych państwach, możliwości zakupu paliwa duty-free, napełnienia butli gazem oraz podano namiary na polskie placówki dyplomatyczne. Trzy ostatnie rozdziały stanowią uzupełnienie części omawiających trasy. W jednym z nich przybliżono charakterystykę wybranych portów, traktowanych przede wszystkim jako punkty startu, etapowe lub docelowe na omawianych trasach oraz miejsca schronienia. Kategoryzacja portów została oparta o brytyjski Passage Planing Guide oraz Reeds Nautical Almanac. Kolejny rozdział poświęcony jest prognozom pogody: gdzie, kiedy i na jakich częstotliwościach je odbierać. Ostatni z rozdziałów pierwszej części charakteryzuje system GMDSS oraz zawiera spis stacji brzegowych na omawianych akwenach. Na końcu książki znajduje się wielojęzyczny mini słowniczek wyrazów i fraz przydatnych w żegludze.
Zasadniczą część książki stanowią rozdziały omawiające trasy do poszczególnych miejsc czy na określonych akwenach. Wszystkie rozdziały mają podobny układ, na który składają się: wiadomości ogólne, warunki hydro-meteorologiczne, omówienie tras, wykaz pomocy nawigacyjnych potrzebnych do planowania rejsu, podstawowe informacje o osłonie ratowniczej, fragment mapy pilotowej z naniesionymi trasami oraz w niektórych przypadkach tabele odległości i mapy prądów pływowych.
Warunki hydro-meteorologiczne. Scharakteryzowane zostały w sposób ogólny, przede wszystkim dla miesięcy sezonu żeglarskiego. Opracowano je na podstawie wiadomości zawartych w locjach oraz mapach pilotowych.
Omówienie tras. Prezentowane trasy nie stanowią pomysłu autora, ale są zalecane przez pomoce jachtowe. W krótkim opisie wskazano najważniejsze zalety i wady proponowanego szlaku, najlepszy czas na jego przebycie oraz przybliżoną jego długość. Bardziej szczegółowo opisano jedynie miejsca strategiczne (z powodów bezpieczeństwa lub na przykład prądów) dla danej trasy. Punkty drogi (wpt) ułatwiają zaplanowanie trasy, ale pamiętać należy, że stanowią one jedynie pomoc przy opracowywaniu trasy i nie mogą służyć do nawigacji. Wyznaczone zostały na bezpiecznej wodzie oraz w miarę możliwości poza strefami rozgraniczenia ruchu, a ich pozycja zwykle została zaokrąglona do pół minuty. Pozycje zostały podane zgodnie z systemem WGS-84 w oparciu o mapy elektroniczne.
Osłona ratownicza. Przytoczono jedynie podstawowe informacje, które przed rejsem powinny być uzupełnione o zawarte w spisach radiostacji nautycznych, almanachach oraz locjach.
Tabele odległości. Do części rozdziałów dodano tabele odległości mające ułatwić planowanie rejsu. Podano zasadniczo najkrótsze odległości między portami. Interpolacja odległości między portami znajdującymi się w tej samej kolumnie nie musi dać poprawnego wyniku.
Mapy. Trasy zostały przedstawione graficznie na podkładzie z amerykańskich map pilotowych z atlasu No. 106 North Atlantic. Starano się dobrać mapy tak, aby dawały one pogląd na sytuację hydro-meteorologiczną na szlakach w okresie maj–sierpień dla tras do Gibraltaru i na wyspy atlantyckie oraz czerwiec–sierpień dla wód wokół Wysp Brytyjskich i Irlandii.
Przeważające wiatry oznaczone są na mapie w formie róż wiatru w kolorze niebieskim. Liczba piór podaje średnią siłę wiatrów w stopniach w skali Beauforta. Gdy strzałka jest krótka, pióra pokazane są poza jej końcem. Gdy strzałka jest długa, przerywa się ją i ilość wiatrów podaje się w formie liczbowej jako %. Procent wiatrów z danego kierunku odzwierciedla długość strzałki, który odczytuje się ze skali naniesionej na mapę. Niestety na pokazanych w książce fragmentach map nie ma takich skal. Myślę jednak, że w sposób wystarczająco obrazowy pokazują one przeważające kierunki wiatrów. Liczba w środku róży wiatrów podaje procentową ilość cisz oraz wiatrów zmiennych i lekkich. Zielone strzałki ciągłe pokazują przeważający kierunek prądów oceanicznych. Strzałki o linii przerywanej wskazują prawdopodobne kierunki prądów, które jednak mogą ulegać zmianie pod wpływem na przykład wiatru. Cyfry oznaczają prędkość w węzłach. Na niektórych mapach widać fragmenty grubych czerwonych linii oznaczających izotermy. Cyfry oznaczają średnią temperaturę w stopniach Celcjusza.Na mapie z trasami na Spitsbergen i Islandię naniesione są także informacje lodowe w postaci linii niebieskich. Linia ciągła oznacza średni zasięg lodu (Mean Ice Limit), linia zygzakowata oznacza średni maksymalny zasięg lodu (Mean Maximum Ice Limit), a przerywana maksymalny zasięg lodu (Maximum Ice Limit).
Mapki prądów. W rozdziałach, w których wydawało się to celowe, zamieszczono schematyczne mapki prądów pływowych. Umożliwiają one chociażby pobieżne zorientowanie się w układzie prądów w danym rejonie w zależności od momentu pływu.
Autor będzie wdzięczny za wszelkie uwagi i sugestie mogące przyczynić się do usunięcia ewentualnych nieścisłości oraz udoskonalenia kolejnych wydań.
Spis treści:
Wiadomości ogólne
1. Planowanie podróży
2. Almanachy, locje i przewodniki
3. Formalności
4. Porty
5. Prognozy pogody
6. Łączność w systemie GMDSS
Propozycje tras
7. Przez Morze Północne
8. Wzdłuż wschodnich wybrzeży Wysp Brytyjskich od Dover po Firth of Forth, Inverness, Orkady i Szetlandy
9. Przez Morze Irlandzkie na Hebrydy, Orkady, Szetlandy i Wyspy Owcze
10. Na Islandię
11. Na Spitsbergen i Wyspę Niedźwiedzią
12. Do Gibraltaru
13. Na Azory
14. Na Maderę
15. Na Wyspy Kanaryjskie
16. Mini słownik
Mapki
|
|
| |
|
|
|
